ÇOCUK İHMAL VE İSTİSMARI

Dünya Sağlık Örgütü’nün (WHO) 1999’da yaptığı tanıma göre; çocuğun sağlık, büyüme ve gelişmesini olumsuz olarak etkilenmesine neden olan her türlü fiziksel ve/veya duygusal, cinsel, ihmal veya ihmale neden olacak ticari reklam amaçlı ya da diğer bütün etkileme şekilleri de dâhil olmak üzere her türlü tutum ve davranışlara maruz kalmasıdır (Krug ve ark., 2003:9).

FİZİKSEL İSTİSMAR

Bir erişkinin itaati sağlama, cezalandırma ya da öfke boşaltma amacı ile elle ve/veya aletle çocuğun vücudunun herhangi bir yerine iz bırakmayacak şekilde şiddet uygulayarak çocuğa bir zarar verilmesidir. Bu dövülme, yanma, ısırılma vb. yollarla olabilir (SHÇEK, 2009).

DUYGUSAL İSTİSMAR

Çocuk ve ergenin kendisini (bedenini ve kişiliğini) olumlu biçimde algılamasını, değerlendirmesini ve geliştirmesini engelleyici her türlü olumsuz uyaranı kullanmayı, onu duygusal boyutta etkileyecek her türlü davranışı sergilemeyi (Aydın, 1997; Kulaksızoğlu, 2005), kasten acı çekmesine neden olmayı, zihinsel kötü muameleyi ve çocuğun duygusal iyi ruh halini tehlikeye atmayı içeren davranışlar, duygusal istismar olarak ele alınmaktadır (Trickett ve ark., 2009).

İHMAL

Çocuğun temel ihtiyaçlarının ve bakımının (yiyecek, giyecek, ev, sağlık ve danışma) ana babası veya ona bakan kişi tarafından yerine getirilmemesi olarak da tanımlanabilir (Polat, 2001). 

CİNSEL İSTİSMAR

18 yaşından küçük herkes yasal olarak çocuktur; çocuğun isteği olsun ya da olmasın, cinsel amaçlı her türlü suistimal edilmesi (cinsel organlarının ellenmesi, müstehcen sözler söylenmesi, cinsel fuhuşta kullanılması, çocuğa pornografik materyal izlettirilmesi, teshircilik vb.) cinsel istismar olarak ifade edilmektedir. Ülkemizde ve dünyada kızlar erkeklere oranla daha çok istismar edilmekte ve istismar edenler ise genellikle erkek ve çocuğun tanıdığı kişilerden oluşmaktadır (Çeçen, 2007). İstismarcıların çoğunluğu 20-40 yaşları arasında erkeklerdir (Jain, 1999).